ปี 2007 ผมขับเคลื่อนตัวเองด้วยประโยคที่ว่า “การพัฒนาตัวเองของผมมันต้องไวกว่าความเร็วแสง”
วันหยุดไม่หยุด ไปทำงาน เก็บประสบการณ์ให้มาก เลิกงานเข้า Webboard ต่างประเทศ อ่านๆๆๆจำๆๆๆ เอาไปใช้ในงานให้มากที่สุด ส่งผลให้ด้านอาชีพจัดว่าดี ( ได้หัวหน้าที่เข้าใจและทีมที่ดีด้วยครับ)
ปี 2014 ออกจากที่เดิม ไปทำงานตัวเอง และงานประจำอยู่กับคำเหล่านี้ ” อาณาจักรใหญ่ไม่เคยอยู่นาน” เลยติดนิสัย ไม่ต้องเด่นไม่ต้องดัง ไม่ต้องบอกว่าเราเป็นใครทำอะไร ไม่ต้องฉายแสง ” เกือบไม่รอด อาศัยลูกฮึดอย่างเดียว ความพอใจต่อตัวเอง น้อยลงเยอะ
ปี 2017 “ไม่มีอะไรที่นักศึกษาวิชาทหาร ทำไม่ได้ ทำไม่เสร็จ ทำไม่ทัน” กำลัง ขับเคลื่อนผมให้ไปข้างหน้า
ถ้าอาณาจักรใหญ่อยู่ไม่นาน ช่างเค้า อาณาจักรของผมจะยั่งยืน สืบต่อไป ขอเขียนถึงตัวเองในปัจจุบัน